سفته
سفته سندی است که به موجب آن امضا کننده تعهد می دهد مبلغی در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین و یا به حواله کرد آن شخص کارسازی شود.
مشخصات و مندرجات سفته:
1ـ مبلغی که باید تادیه (پرداخت) شود با ذکر تمام حروف
2ـ گیرنده وجه باید مشخص باشد.
3-تاریخ پرداخت با تمام حروف نوشته شود.
سفته به صورت چاپی معمولا توسط بانکهای ملی به فروش می رسد و دارای مشخصات زیر می باشد:
1:تمبر سفته 2:شماره خزانه داری 3:شماره 4:محل پرداخت 5:سررسید 6:مبلغ به عدد 7:محل درج تاریخ صدور به تمام حروف 8:محل درج تاریخ سررسید به تمام حروف 9:به حواله کرد (محل ثبت صاحب سفته) 10:مبلغ سفته (محل درج مبلغ تعهد به حروف) 11:امضاء متعهد 12:کادر پایین سفته (محل درج نام و محل درج آدرس متعهد و مکان پرداخت وجه سفته)
بر اساس قوانین، سفته ابزار بسیار محکمی برای تضمین پرداخت وجه است. ضمن اینکه سفته اساسا" یک سند پرداختنی قانونی است که صادر کننده تعهد میکند در زمان خاص و مکان خاص نسبت به تادیه مبلغ آن اقدام نماید.
اما بدلیل مشکلاتی که به مرور زمان و عرف جاری در کشور ما به وجود آمده چک بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. به این علت که دارنده چک حداقل میداند که باید به بانک مراجعه کند. از طرفی، کسی که حساب باز کرده حداقل یک معرف هم دارد. ضمن اینکه شما هنگام دریافت چک میتوانید میزان خوش حسابی طرف و نیز مدت زمان حساب را از بانک استعلام کنید. اما سفته مشکلاتی دارد از قبیل این که شما باید صادر کننده را باید بشناسید و مراحل مطالبه وجه یا اصطلاحا اجرا گذاشتن آن هم به مراتب دشوارتر از چک است. من باب مثال باید دقت کنید به شکلی سفته را اجرا بگذارید که از تاریخ سر رسید آن نگذرد. لذا طبق روال طرف صادر کننده که گفته سفته را پیش خودت نگه دار من در سررسید پول را بیاورم وسفته را بگیرم، اگر نیاورد عملا" مطالبه وجه سفته با مشکلاتی مواجه خواهد شد.
علاوه بر این، برای این که بتوانید علیه ظهرنویسهای سفته (امضاکنندگان پشت سفته) اقدام کنید و یا از امتیازاتی مانند تأمین خواسته (توقیف اموال) بدون خسارت احتمالی و ... استفاده کنید، باید سفته را بموقع واخواست کنید که در جای خاصی انجام شده و نیاز به پرداخت هزینه دارد. حال آن که همه این کارها در مورد چک، با یک مراجعه ساده به بانک (هر یک از شعب) و بدون صرف هزینه انجام می شود.