استاندارد حسابداري شماره 2
صورت جريان وجوه نقد
|
فهرست مندرجات
|
|
|
- مقدمه
|
1
|
|
- دامنه کاربرد
|
2-5
|
|
- هدف صورتهاي مالي
|
6
|
|
- مسئوليت صورتهاي مالي
|
7
|
|
- اجزاي صورتهاي مالي
|
8
|
|
- ملاحظات كلي
|
9-40
|
|
- ارائه مطلوب و رعايت استانداردهاي حسابداري
|
9-16
|
|
– رويههاي حسابداري
|
17-19
|
|
– تداوم فعاليت
|
20-22 |
|
– مبناي تعهدي
|
23-24
|
|
– ثبات رويه در نحوه ارائه
|
25-26
|
|
- اهميت و تجميع
|
27-30
|
|
|
31-36
|
|
|
37-40
|
- جريانهاي نقدي ارزي در واحدهاي تجاري منفرد
|
41-77
|
- جريانهاي نقدي ارزي در گروه واحدهاي تجاري
|
41-42 |
|
|
43-47
|
|
– جريانهاي نقدي استثنايي
|
48
|
|
(حذف شده است) 53 – 52
|
|
|
49
|
|
|
50-57
|
|
|
50-54
|
|
|
55-57
|
|
|
67 - 58
|
|
|
58-63
|
- اطلاعاتي كه در ترازنامه ارائه ميشود
|
67-64
|
|
-اطلاعاتي كه در ترازنامه يا در يادداشتهاي توضيحي افشا ميشود
|
68 |
|
– صورت سود و زيان
|
69 |
|
-اطلاعاتي كه در صورت سود و زيان ارائه ميشود
|
70-78 |
|
-اطلاعاتي كه در صورت سود و زيان يا در يادداشتهاي توضيحي افشا ميشود
|
70-73 |
|
– صورت سود و زيان جامع و تغييرات حقوق صاحبان سرمايه
|
74-77 |
|
– صورت جريان وجوه نقد
|
78 |
|
– يادداشتهاي توضيحي
|
79 |
|
-ساختار
|
80 |
| |
|
مقدمه
1 . هدف اين استاندارد تجويز مبنايي براي ارائه صورتهاي مالي با مقاصد عمومي يك واحد تجاري به منظور حصول اطمينان از قابليت مقايسه با صورتهاي مالي دورههاي قبل آن واحد و با صورتهاي مالي ساير واحدهاي تجاري ميباشد. براي دستيابي به اين هدف، در اين استاندارد ملاحظات كلي درخصوص نحوه ارائه صورتهاي مالي، رهنمودهايي درباره ساختار آنها و حداقل الزامات درخصوص محتواي صورتهاي مالي ارائه شده است. چگونگي شناخت، اندازهگيري و افشاي معاملات و ساير رويدادهاي خاص در ساير استانداردهاي حسابداري ارائه ميشود.
دامنه كاربرد
2 . الزامات اين استاندارد بايد در ارائه كليه ”صورتهاي مالي با مقاصد عمومي“ كه براساس استانداردهاي حسابداري تهيه و ارائه ميشود، بكار گرفته شود.
3 . صورتهاي مالي با مقاصد عمومي (كه از اين پس صورتهاي مالي ناميده ميشود) براي پاسخگويي به نيازهاي استفادهكنندگاني تهيه ميشود كه در موقعيت دريافت گزارشهاي متناسب با نيازهاي اطلاعاتي خاص خود نيستند. صورتهاي مالي به طور جداگانه يا همراه با ساير گزارشها، جهت استفاده عموم ارائه ميشود. مفاد اين استاندارد براي صورتهاي مالي تلفيقي گروه واحدهاي تجاري نيز كاربرد دارد.
4 . در اين استاندارد واژههايي بكار گرفته ميشود كه در واحدهاي تجاري (انتفاعي) اعم از خصوصي يا عمومي كاربرد دارد. واحدهاي غيرانتفاعي براي بكارگيري الزامات اين استاندارد ممكن است نيازمند انجام تعديلاتي در عناوين اقلام اصلي صورتهاي مالي خود يا ارائه اطلاعات بيشتر باشند.
5 . نحوه ارائه داراييهاي جاري و بدهيهاي جاري بخشي از موضوع اين استاندارد است ليكن به طور جداگانه در استاندارد حسابداري شماره 14 مطرح شده است.
هدف صورتهاي مالي
6 . هدف صورتهاي مالي، ارائه اطلاعاتي تلخيص و طبقهبندي شده درباره وضعيت مالي، عملكرد مالي و انعطافپذيري مالي واحد تجاري است كه براي طيفي گسترده از استفادهكنندگان صورتهاي مالي در اتخاذ تصميمات اقتصادي مفيد واقع شود. صورتهاي مالي همچنين نتايج ايفاي وظيفه مباشرت مديريت يا حسابدهي آنها را در قبال منابعي كه در اختيارشان قرار گرفته است، نشان ميدهد. به منظور دستيابي به اين هدف، در صورتهاي مالي يك واحد تجاري اطلاعاتي درباره موارد زير ارائه ميشود :
الف. داراييها
ب . بدهيها
ج . حقوق صاحبان سرمايه
د . درآمدها
ه . هزينهها
و . جريانهاي نقدي
اين اطلاعات، همراه با ساير اطلاعات مندرج در يادداشتهاي توضيحي، استفادهكنندگان صورتهاي مالي را در پيشبيني جريانهاي نقدي آتي واحد تجاري و خصوصاً در زمانبندي و اطمينان از توانايي آن در ايجاد وجه نقد كمك ميكند.
مسئوليت صورتهاي مالي
7 . مسئوليت تهيه و ارائه صورتهاي مالي با هيأتمديره يا ساير اركان ادارهكننده واحد تجاري است.
اجزاي صورتهاي مالي
8 . مجموعه كامل صورتهاي مالي شامل اجزاي زير است :
الف. صورتهاي مالي اساسي :
1 . ترازنامه،
2 . صورت سود و زيان،
3 . صورت سود و زيان جامع، و
4 . صورت جريان وجوه نقد .
ب . يادداشتهاي توضيحي.
ملاحظات كلي
ارائه مطلوب و رعايت استانداردهاي حسابداري
9 . صورتهاي مالي بايد وضعيت مالي، عملكرد مالي و جريانهاي نقدي واحد تجاري را به نحو مطلوب ارائه كند . تقريباً در تمام شرايط، اعمال مناسب الزامات استانداردهاي حسابداري همراه با افشاي اطلاعات اضافي در صورت لزوم، منجر به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب ميشود .
10 . هر واحد تجاري كه صورتهاي مالي آن طبق استانداردهاي حسابداري تهيه و ارائه ميشود بايد اين واقعيت را افشا كند. در صورتهاي مالي نبايد ذكر كرد كه اين صورتها طبق استانداردهاي حسابداري تهيه شده است، مگراينكه در تهيه صورتهاي مزبور مفاد تمام الزامات مندرج در استانداردهاي مربوط رعايت شده باشد.
11 . بكارگيري نامناسب استانداردهاي حسابداري، از طريق افشا در يادداشتهاي توضيحي، جبران نميشود.
12 . در موارد بسيار نادر، چنانچه مديريت واحدتجاري به اين نتيجه برسد كه رعايت يكي از الزامات استانداردهاي حسابداري، صورتهاي مالي را گمراهكننده ميسازد و بنابراين انحراف از آن به منظور دستيابي به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب ضروري است، بايد موارد زير را افشا كند :
الف . اين مطلب كه بنا به اعتقاد مديريت واحد تجاري، صورتهاي مالي، وضعيت مالي، عملكرد مالي و جريانهاي نقدي واحد تجاري را به نحو مطلوب منعكس ميكند،
ب . تصريح اينكه صورتهاي مالي از تمام جنبههاي با اهميت مطابق با استانداردهاي حسابداري ميباشد، به استثناي انحراف از الزامات يك استاندارد حسابداري كه به منظور ارائه مطلوب صورتهاي مالي انجام گرفته است،
ج . استانداردي كه الزامات آن رعايت نشده است، ماهيت انحراف شامل شيوه حسابداري مقرر در استاندارد، اينكه چرا كاربرد شيوه مقرر در استاندارد صورتهاي مالي را گمراهكننده ميسازد و شيوه حسابداري بكار گرفته شده، و
د . اثر مالي انحراف بر سود يا زيان خالص، داراييها، بدهيها و حقوق صاحبان سرمايه در هر يك از دورههاي مورد گزارش.
13 . براي ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب، رعايت موارد زير الزامي است:
الف. انتخاب و اعمال رويههاي حسابداري طبق مفاد بند 17،
ب . ارائه اطلاعات شامل رويههاي حسابداري، به گونهاي كه اطلاعات، مربوط، قابل اتكا، قابل مقايسه و قابل فهم باشد، و
ج . ارائه اطلاعات اضافي در مواردي كه رعايت الزامات مقرر در استانداردهاي حسابداري براي درك اثر معاملات يا ساير رويدادهاي خاص بر وضعيت مالي و عملكرد مالي واحد تجاري توسط استفادهكنندگان صورتهاي مالي كافي نباشد.
14 . در موارد نادر ممكن است كاربرد الزامات يك استاندارد حسابداري به ارائه صورتهاي مالي گمراهكننده، منجر شود. اين امر تنها در مواردي روي ميدهد كه شيوه مقرر در استاندارد مورد نظر به وضوح نامناسب باشد، به گونهاي كه نتوان از طريق كاربرد الزامات آن استاندارد يا به وسيله افشاي اطلاعات اضافي، به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب دست يافت. اين موضوع كه كاربرد شيوه ديگر نيز ميتواند به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب منجر شود، به تنهايي براي توجيه انحراف از شيوه مقرر، مناسب نيست.
15 . براي ارزيابي ضرورت انحراف از الزامات يك استاندارد حسابداري، ملاحظات مندرج در صفحه بعد مدنظر قرار ميگيرد :
الف. هدف از الزام مقرر و اينكه چرا در شرايط خاص مورد نظر، هدف مزبور نامربوط يا دست نيافتني است.
ب . تفاوت شرايط واحد تجاري با شرايط ساير واحدهاي تجاري كه الزام مورد نظر را رعايت ميكنند.
16 . نظر به اينكه انتظار ميرود شرايط ايجابكننده انحراف بسيار نادر باشد و ضرورت انحراف نيز موضوعي بحثانگيز و مستلزم قضاوت است، بنابراين آگاهي از عدم رعايت الزامات استاندارد حسابداري براي استفادهكنندگان اهميت دارد. همچنين براي اينكه استفادهكنندگان بتوانند در مورد انحراف به طور آگاهانه قضاوت و تعديلات لازم را جهت انطباق با استاندارد مورد نظر محاسبه كنند، اطلاعات كافي در صورتهاي مالي ارائه ميشود.
رويههاي حسابداري
17 . مديريت واحد تجاري بايد رويههاي حسابداري را به گونهاي انتخاب و اعمال كند كه صورتهاي مالي با تمام الزامات استانداردهاي حسابداري مربوط مطابقت داشته باشد. در صورت نبود استاندارد خاص، مديريت بايد رويهها را به گونهاي تعيين كند تا اطمينان يابد صورتهاي مالي اطلاعاتي را فراهم ميآورد كه :
الف . به نيازهاي تصميمگيري استفادهكنندگان مربوط است، و
ب . قابل اتكاست به گونهاي كه :
1 . وضعيت مالي و عملكرد مالي واحد تجاري را صادقانه بيان ميكند،
2 . منعكس كننده محتواي اقتصادي و نه فقط شكل حقوقي معاملات و ساير رويدادهاست،
3 . بيطرفانه يعني عاري از تمايلات جانبدارانه است،
4 . محتاطانه است، و
5 . از تمام جنبههاي با اهميت، كامل است.
18 . رويههاي حسابداري راهكارهاي ويژهاي است كه واحد تجاري براي تهيه و ارائه صورتهاي مالي انتخاب ميكند. راهكارهاي مزبور كه در استانداردهاي حسابداري مشخص شدهاند براي اعمال اصول مندرج در مفاهيم نظري گزارشگري مالي در مورد اقلام، معاملات و ساير رويدادهاي مالي و بويژه موارد زير ايجاد شده است :
الف. اندازهگيري و تجديد اندازهگيري داراييها و بدهيها در مواردي كه مبالغ مربوط از اهميت نسبي برخوردار است، و
ب . نحوه و زمان شناخت تغييرات در داراييها و بدهيها در صورتهاي عملكرد مالي.
صفحه 1 2 3 4