دوراندیشی )احتیاط(
پاراگراف 26 بیمه گر نیازی به تغییر سیاستهای حسابداری خود برای قراردادهای بیمه به منظور حاف احتیااط مفارط - ندارد، با این حال، اگر بیمه گر قبلا قراردادهای بیمه خود را با احتیاط کافی اندازه گیری کرده باشد، نباید احتیاط اضاا فی را م رح کند.
حاشیه )اعتبار( سرمایه گذاری های آتی
پاراگراف 27 بیمه گر نیازی به تغییر سیاستهای حسابداری خود به منظور حاف حاشیه اعتبار سارمایه گاااری یناده - ندارد و با این حال، فرضی قابل رد وجود دارد مبنی بر اینکه ت بیق و قابل اعتماد بودن صور های مالی بیمه گر کاهش خواهد یافت اگر سیاست حسابداری معرفی کند که حاشیه اعتبارسرمایه گااری تی رادراندازه گیاری قراردادهاای بیماه منعکس نماید مگر اینکه ن حاشیه های اعتبار پرداختهای قراردادی را تحات تااثیر قارار دهناد . دو مثاال از سیاساتهای حسابداری که این چنین حاشیه های اعتباری را منعکس می کند در ادامه می ید:
a ) استفاده از نرخ تنزیل)تخفی ( که بازده بر ورد شده را روی دارایی های بیمه گر منعکس می کند.
b ) طرح ریزی بازده ها روی دارایی ها در یک نرخ بازده بر ورد شده، تنزیل بازده های طرح ریزی شاده باا نارخ متفاو و شامل نمودن نتیجه در اندازه گیری بدهیها.
پاراگراف 28 بیمه گر ممکن است بر فرض قابل رد ماکور در پاراگراف 11 فائق شود )رلبه کند( اگر و تنها اگر دیگر - اجزای یک تغییر در سیاستهای حسابداری، ارتباط و قابلیت اعتماد بودن صورتهای مالی اش را باه انادازه کاافی افازایش دهد تا تاثیر کاهش ارتباط و قابل اطمینان بودن ناشی از شمول حاشیه اعتبار سرمایه گااری تی را افازایش دهاد . بارای مثال، فرض کنید سیاستهای حسابداری موجود بیمه گار بارای قراردادهاای بیماه مشاتمل بار مجموعاه ای از فرضایا احتیاطی مفرط )بیش از حد محتاطانه( در زمان راز به کار و یک نرخ تخفی که بوسیله تعدیل کنناده ) تنظایم کنناده( بدون مراجه مستقیم به شرایط بازار تجویز شده باشد و از برخی اختیارا گنجانده شده و ضامانتها چشام پوشای کناد. بیمه گر ممکن است صور های مالی خود را با تعویض به )رفتن به سمت( یاک مبناای فراگیار سارمایه گااار گارای حسابداری که به صور گسترده استفاده می شود و شامل موارد زیر می باشد، مرتبط تر و قابل اعتماد تر سازد.
9
a ) بر ورد ها و فرضیا جاری؛
b ) تعدیل )اصلاح( من قی )نه بیش از حد محتاطانه( برای منعکس کردن ریسک و عدم اطمینان )ابهام(.
c ) اندازه گیری هایی که هم ارزش ذاتی و هم ارزش زمانی اختیارا گنجانده شده و تضامینا را مانعکس مای کند.
پاراگراف 29 در برخی از روش های اندازه گیری، نرخ تنزیل برای تعیین ارزش جاری سود ناخاالص یناده اساتفاده - می شود. این سود ناخالص سپس با استفاده از یک فرمول به دوران های مختل نسبت داده مای شاود. در چناین روش هایی، نرخ تنزیل، اندازه گیری بدهی را فقط به صور ریر مستقیم تحت تاثیر قرار می دهد. به طور خااص، اساتفاده از نرخ تخفی ریر مناس( تاثیر محدودی بر روی تعهد در راز دارد و یا اینکه بی اثر می باشد. با این حال، در روش های دیگر، نرخ تنزیل، اندازه گیری بدهی را به صور مستقیم تعیین میکند. در مورد دوم، به خاطر اینکاه معرفای یاک نارخ تنزیل که از طریق وثیقه گااشتن دارایی میباشد اثر بیشتری دارد، بسیار بعید به نظر می رسد که بیمه گر بتواند بار فارض قابل انکار ماکور در پاراگراف 11 فایق شود.
حسابداری سایه
پاراگراف 31 در برخی از مدل های حسابداری، سود یا زیان های محقق شده )واقعی( روی دارایی های بیمه گر، تاثیر - مستقیمی بر اندازه گیری ) a ( برخی یا تمام بدهیهای بیمه ای، ) b ( قیمت تمام شده تحصایل معاوق مارتبط، ) c( دارایای های نامشهود مرتبط مانند ن ه در پاراگراف 52 و 51 شرح داده شد، دارد. بیمه گر مجاز شده است، اما ملزم نشده است که سیاستهای حسابداری خودش را طوری تغییر دهد که سود یا زیان مشخص اما محقق نشده روی یک دارایی، به همان روشی که سود یا زیان محقق شده را تحت تاثیر قرار می دهد، ن اندازه گیری ها را تحات تااثیر قارار دهاد . تعادیلا مرتبط با بدهیهای بیمه )یا قیمت تمام شده ی تحصیل معوق )انتقالی به دوره های ینده( یا دارایی هاا ی نامشاهود( بایاد در دیگر در مدهای جام شناسایی شود، اگر و تنها اگر سود یا زیان محقق نشاده در دیگار در مادهای جاام شناساایی شود. این ممارست گاهی اوقا به عنوان حسابداری سایه توصی می شود.
قراردادهای بیمه حاصل شده در یک ادغام تجاری یا انتقال )واگذاری( سرمایه گذاری ها
پاراگراف 31 برای م ابقت با - IFRS 3 ، یک بیمه گر باید، در تااریخ تحصایل ، بادهیهای بیماه را در ارزش متعاارف مفروض و دارایی های بیمه تحصیلی در یک واحد تجاری را اندازه گیری کند. با این حال، بیمه گر مجاز شده است، اماا ملزم نشده است، به ارایه گسترده تری که ارزش متعارف قراردادهای بیمه را به دو قسمت زیر مجزا می کند:
a ) بدهیهای اندازه گیری شده م ابق با سیاستهای حسابداری بیمه گر برای قراردادهای بیماه کاه بیماه گار صاادر می کند.
b ) در یک دارایی نامشهود، بیان کننده تفاو ها بین ) i ( ارزش متعارف حقاوق قاراردادی بیماه اکتسااب شاده و تعهدا بیمه مفروض ) ii ( مقدار شرح داده شده در) a (. اندازه گیری های بعدی این دارایای بایاد متناسا( باا اندازه گیری بدهی بیمه مرتبط باشد.
01
پاراگراف 32 بیمه گری که مجموعه ای از سرمایه گاااری هاا )پرتفاوی( را در قراردادهاا ی بیماه ای بدسات ورده، - ممکن است از ارایه توسعه یافته مشروح در پاراگراف 52 استفاده کند.
پاراگراف 33 دارایی های نامشهود مشاروح در پااراگراف هاای 52 و 51 از حاوزه - 6IAS 3 کااهش ارزش ) زیاان دیدگی( دارایی ها و IAS 38 مستثنی شاده اناد. باا ایان حاال، IAS 36 و IAS 38 باه لیسات مشاتریان و رواباط مشتریانی اعمال می شود که بازتاب دهنده انتظار قراردادهای تی که جزیی از حقوق قراردادی بیمه و تعهدا قراردادی بیمه ای که در تاریخ یک ادرام تجاری یا انتقال سرمایه گااری )پرتفوی( وجود داشته،نیستند.
جنبه مشارکت اختیاری )تحت کنترل( جنبه های مشارکت اختیاری در قراردادهای بیمه
پاراگراف 34 برخی قراردادهای بیمه دارای جنبه مشارکت اختیاری )تحت کنترل( علاوه بر عنصر تضمین شاده مای - باشد. صادر کننده این چنین قراردادی:
a ) ممکن است، اما نیازی ندارد، عنصر تضمین شده را به صاور جداگاناه از جنباه مشاارکت اختیااری )تحات کنترل( به رسمیت بشناسد. اگر صادر کننده نها را جداگانه به رسمیت نشناسد، بهتر است تماام قارارداد را باه عنوان یک تعهد طبقه بندی کند. اگر صادر کننده نها را به صور جداگانه دسته بندی کند، بهتر اسات عنصار تضمین شده را به عنوان یک تعهد طبقه بندی کند.
b ) اگر بیمه گر جنبه مشارکت اختیاری )تحت کنترل( را به صور عنصار جداگاناه از عنصار تضامین شاده باه رسمیت بشناسد، میبایست ن جنبه را به عنوان یک بدهی یا جزء مجزا از حق مالکاناه طبقاه بنادی کناد. ایان IFRS مشخص نمی کند که صادر کننده چگونه تعیین می کند یا این جنبه یاک بادهی اسات یاا یاک حاق مالکانه. صادر کننده ممکن است ن جنبه را به دو جزء حق مالکانه و بدهی تقسیم کند و مای بایسات از یاک سیاست حسابداری سازگار )یکنواخت( برای این جداسازی استفاده کند. صادرکننده نباید این جنبه را به عنوان یک مقوله میان دوره ای که نه بدهی است و نه حق مالکانه طبقه بندی کند.
c ) ممکن است تمام حق بیمه دریافت شده را به عنوان در مد در نظر بگیرد بدون جداسازی هیچ قسامتی کاه باه جزء حق مالکانه مرتبط می باشد. تغییرا حاصل در عنصر تضمین شده در بخش جنبه مشارکت اختیاری کاه به عنوان بدهی طبقه بندی شده است می بایست در سود یازیان در نظر گرفته شود. اگر قسمتی یا تمامی جنبه مشارکت اختیاری در حق مالکانه طبقه بندی شود، ممکن است قسمتی از سود یا زیان به ن جنباه نسابت داده شود. )همان گونه که ممکن است بخشی به بهره های ریر کنترلای نسابت داده شاود (. صاادر کنناده میبایسات قسمتی از سود یا زیان قابل نسبت به هار جازء حاق ما لکاناه از یاک جنباه مشاارکت اختیااری را باه عناوان تخصیصی از سود یا زیان شناسایی کند نه به عنوان هزینه یا در مد. ) ببینید IAS 1 نحوه ارایاه صاور هاای مالی(.
d ) اگر قرارداد یک مشتقه گنجانده شده درحوزه استاندارد IAS39 رادر بربگیرد، میبایسات IAS 39 را باه ن مشتقه گنجانده شده اعمال کند.
00
e ) می بایست در مواردی که در پاراگراف های 25 11 و) - a-d 55 شارح داده شاده اناد ، سیاساتهای حساابداری ) موجود خود را به گونه ای تغییر دهد که با پاراگراف های 12 51 موافقت کند. -
جنبه های مشارکتی اختیاری در صورتهای مالی
پاراگراف 35 الزاما پاراگراف 55 باید به یک صور مالی که شامل جنبه مشارکت اختیاری می باشد نیز اعمال شود. - به علاوه:
a ) اگر صادر کننده تمام جنبه های مشارکت اختیاری را به عنوان بدهی طبقه بندی کند، می بایست زمون کفایات بدهی را که در پاراگراف های 23 29 به ن اشاره شده، به تمام قرارداد اعمال کند. )یعنی هر دو عنصر تضمین - شده و جنبه مشارکت اختیاری( صادر کننده نیازی به تعیین مبلغای )مقاداری( کاه از بکاارگیری IAS 39 در عنصر تضمین شده حاصل می شود ندارد.
b ) اگر صادرکننده قسمتی یا تمام ن جنبه را به عنوان یک جزء مجازا از حاق مالکاناه طبقا ه بنادی کناد، بادهی شناخته شده برای تمام قرارداد نباید کمتر از مقداری باشد که از اعمال IAS 39 به عنصر تضمین شده حاصل می شود. ن مقدار می بایست شامل ارزش ذاتی اختیار واگااری)فسخ( قرارداد شود اما نیازی ندارد تاا شاامل ارزش زمانی اش شود، اگر پاراگراف 9 ن اختیار را از اندازه گیری ارزش متعارف مستثنی کرده باشاد . صاادر کننده نیازی به افشای مقداری که از اعمال IAS 39 به عنصر تضمین شده نتیجه می شود، ندارد و ناه نیاازی به ارایه کردن ن مقدار به صور جداگانه.
c ) اگرچه این چنین قراردادهایی، اسناد)اوراق بهادار( مالی مای باشاند، صاادر کنناده ممکان اسات هم ناان باه شناسایی حق بیمه ها برای این قراردادها به عنوان در مد ادامه دهد و افزایش حاصل در ارزش دفتری بدهی را به عنوان یک هزینه در نظر بگیرد.
d ) اگرچه این قراردادها اوراق بهادار مالی می باشند، صادر کنناده باا اعماال پااراگراف 11 )ب( از IFRS 7 باه قراردادها دارای جنبه مشارکتی اختیاری )تحت کنترل( می بایست تمام هزینه بهره شناخته شده در سود یا زیان را افشاء کند، اما نیازی به محاسبه چنین هزینه بهره ای با استفاده از روش بهره موثر واقعی ندارد.
افشاء شرح مقادیر شناخته شده
پاراگراف 36 بیمه گر باید اطلاعاتی را که مقادیر ناشای از قراردادهاای بیماه را در صاورتهای ماالی اش شناساایی و - توضیح میدهد افشاء کند.
پاراگراف 37 برای م ابقت با پاراگراف 51 ، بیمه گر باید موارد زیر را افشاء کند: -
a ) سیاستهای حسابداری خودش را برای قراردادهای بیمه و دارایی های مرتبط، بدهیها و در مد و هزینه.
b ) دارایی های شناسایی شده، بدهیها، هزینه و در مد )و اگر بیمه گر صور هاای جریاان نقادی خاودش را باا استفاده از روش مستقیم جریان های نقدی ارایه کند،( ناشی از قراردادهای بیمه. علاوه بر این، اگر بیمه گر یک بیمه گر واگاارنده ) (cedant باشد، باید موارد زیر را افشاء کند:
02
i . سود و زیان های شناخته شده در سود و زیان خرید بیمه اتکایی
ii . اگر بیمه گر واگاارنده ) (cedant سود و زیاان ناشای در خریاد بیماه اتکاایی را باه تعویاق بینادازد و مستهلک کند. استهلاک برای مد و مقادیری که در ابتداو انتهای دوره مستهلک نشده مانده اند.
c ) فر یند استفاده شده در شناسایی مفروضا که بیشترین تاثیر را بر اندازه گیری مقادیر شناخته شاده در بناد ) b )داشته اند. در صور عملی بودن، بیمه گر هم نین باید افشای کمّی ن پیش فرضها را نیز ارایه کند.
d ) تاثیر تغییرا در مفروضا استفاده شده برای اندازه گیری دارایی های بیمه و بادهی هاای بیماه باه صاور جداگانه نشان دهنده اثر هر تغییر است که یک تاثیر با اهمیت بر صور های مالی دارد.
e ) ت بیق تغییرا در بدهی های بیمه، داراییها بیمه اتکایی و هرگونه قیمت تمام شده تحصیل معوق.
ماهیت و میزان ریسک ناشی از قراردادهای بیمه
پاراگراف 38 بیمه گر می بایست اطلاعاتی که کاربران صور های مالی خود را قادر مای ساازد تاا ماهیات و میازان - ریسک ناشی از قراردادهای مالی را بسنجند افشاء کند.
پاراگراف 39 برای م ابقت با پاراگراف 58 ، بیمه گر می بایست موارد زیر را افشا کند: -
a ) اهداف، سیاستها و فر یندهای خویش را برای مدیریت خ را ناشی از قراردادهای بیمه و روش های اساتفاده شده برای مدیریت چنین خ راتی.
b ) حاف شده است.
c ) اطلاعا درباره ریسک بیمه) چه قبل و چه بعد از تخفی ریسک بوسایله بیماه اتکاایی ( از جملاه اطلاعااتیدرباره:
i . حساسیت به ریسک بیمه )ببینید پاراگراف A )59
ii . تراکم ریسک بیمه، مشتمل بر توضیحی که چگونه مدیریت، این تراکم را مشخص می کناد و توضایحی
درباره جنبه های مشترک که هر تراکمی را شناسایی می کند. )به عناوان مثاال، ناوع رویاداد بیماه شاده ،
من قه جغرافیایی و یا ارز(.
iii . دعاوی واقعی مقایسه شده با بر وردهای گاشاته )یعنای توساعه دعااوی (. افشااگری دربااره ی توساعه دعاوی میبایست به زمانی برگردد که اولین دعاوی با اهمیت برخواسته برای اینکاه هناوز ابهاامی دربااره مقدار و زمان بندی پرداخت دعاوی وجود دارد. اما لازم نیست بیشتر از 21 سال به عق( برگاردد . بیماه گر نیازی به افشای این اطلاعا برای دعاوی که ابهام درخصوص مقدار و زمان بندی پرداخت دعااویمعمولا در طول یک سال حل می شوند را ندارند.
d ) اطلاعا درباره ی ریسک اعتباری، ریسک نقدینگی و ریسک باازار کاه پااراگراف هاای 52 51 اساتاندارد - IFRS 7 ملزم می کند، اگر قراردادهای بیمه در حوزه IFRS 7 باشند. با این حال:
i . ( بیمه گر نیازی به تهیه تجزیه و تحلیل سررسید ملزم شده به وسایله پااراگراف هاای 59 a (و) b ( ازIFRS7 ندارد، اگر بیمه گر در عوض اطلاعا مربوط به زمان بندی بار ورد شاده خاروج جریاان نقدی خالص حاصل از بدهیهای بیمه را افشاء کند. این افشاء ممکن است باه شاکل یاک تجزییه
03
تحلیل، بوسیله زمان بندی بار ورد شاده ، از مقاادیر شاناخته شاده در یاک صاور وضاعیت ماالی )ترازنامه( باشد.
ii . اگر بیمه گر از یک روش جایگزین برای مدیریت حساسیت به شرایط بازار استفاده کند، مانند تجزیه و تحلیل ارزش گنجانده شده، بیمه گر ممکن است از ن تجزیه و تحلیل حساسایت بارای بار ورده کردن الزاما در پاراگراف 51 )ال ( IFRS 7 استفاده کند. ایان چناین بیماه گاری هم ناین مای بایست افشاگری های ملزم شده توسط پاراگراف 52 از IFRS 7 را فراهم کند.
e ) اطلاعاتی درباره حدود خ ر ریسک بازار ناشی از اوراق بهادار مشتقه گنجانده شده در قرارداد بیمه میزبان، اگربیمه گر ملزم نشود و اوراق بهادار مشتقه گنجانده شده در ارزش متعارف را اندازه گیری نکند.
پاراگراف A 39 برای م ابقت با پاراگراف ) - i () (c 59 ، بیمه گر می بایست هر دو بند ) a (و) b ( را م ابق ن ه مای یاد افشاء کند:
a ) تجزیه و تحلیل حساسیت که نشان دهد چگونه سود یا زیان و حقوق مالی متااثر شاده اناد ، اگار تغییارا در متغیرهای ریسک مرتبط که من قا محتمل بودند در انتهای دوره گزارش گری اتفاق بیفتنا د، اتفااق افتااده باود . روش ها و مفروضا استفاده شده در تهیه تجزیاه و تحلیلای حساسایت و هار گوناه تغییراتای از دوره هاای گاشته در روش ها و مفروضا استفاده شده. با این حال، اگر بیمه گر از یک روش جایگزین بارای مادیریت حساسیت به شرایط بازار استفاده کند، مانند تجزیه و تحلیل ارزش گنجانده شده، این روش جاایگزین ممکاناست الزاما خواسته شده بوسیله شکارسازی) disclosing ( ن تجزیه و تحلیل جایگزین و افشااگری هاای ملزم شده در پاراگراف 52 استاندارد IFRS 7 را بر ورده سازد.
b ) اطلاعا کیفی درباره حساسیت، اطلاعا در مورد ن شرایط و ضواب ی از قراردادهای بیمه که تاثیر عمده ای روی مقدار، زمان بندی و عدم ق عیت جریان های نقدی ینده بیمه گر دارند.
تاریخ و گذر موثر
پاراگراف 41 شرایط گار در پاراگراف های 51 53 به هر دو واحد تجاری که قبلا - - IFRS ها را اعمال کرده، هنگاامی که برای اولین این IFRS را بکار می گیرد و واحد تجاری که این IFRS ها را برای اولین بار به کاارمی گیرد )گیرناده - اولین بار(، اعمال می شود.
پاراگراف 41 یک واحد تجاری باید این - FRSI ها را برای دوره های ساالانه کاه در اول ژانویاه 1113 یاا بعاد از ن شروع می شود، اعمال کند. کاربردهای پیش از این، تشویق می شود. اگر یک واحد تجاری این IFRS را بارای دوره ای جلوتر اعمال کند، باید این حقیقت را شکار کند.
پاراگراف A 41 قراردادهای تضمین مالی ) اصلاحیه ها برای - IAS 39 و IFRS 4 (، که در گست 1113 صادر شاده اند، پاراگراف های اصلاح شده ) b (، 5) B18 (g و) f ) B19 . یک واحد تجاری باید این اصلاحیه ها را بارای دوره هاای سالانه که در تاریخ اول ژانویه 1111 و یا بعد از ن شروع می شود، اعمال کند. کاربردهای پیش از این، تشویق می شود.
04
اگر یک واحد تجاری این اصلاحیه ها را برای یک دوره جلوتر اعمال کند، مای بایسات ایان حقیقات را شاکار کناد واصلاحیه های مرتبط را هم زمان به IAS 39 و IAS 32 اعمال کند.
پاراگراف B - 41 IAS 1 ) ن گونه که در سال 1111 باز نگری شده(، اص لاحا علمی و فنی کاه در سراسار FRSI ها استفاده شده است را اصلاح کرد. علاوه بر ن، پاراگراف 51 را نیز اصلاح کرد. یک واحاد تجااری مای بایسات ایان اصلاحیه ها را برای دوره های سالانه که از اول ژانویه 1119 و یا بعد از ن شروع می شود، اعمال کند. اگر یاک واحاد تجاری IAS 1 بازنگری شده در سال 1111 را برای یک دوره جلوتر اعمال کند، اصلاحیه هاا مای بایسات باه ن دوره جلوتر نیز اعمال شود.
افشاء
پاراگراف 42 یک واحد تجاری نیازی به اعمال الزاما افشاگری در این - IFRS برای اطلاعا مقایسه ای که با ه دوره های سالانه رازی از اول ژانویه 1113 یا قبل از ن مرتبط است، ندارد. بجاز افشااگری هاای ملازم شاده در پااراگراف ( b 51 درباره سیاستهای حسابداری، دارایی های شناخته شده، بدهیها، هزینه و در مد) و جریاان هاای نقادی اگار روش ) مستقیم استفاده شود(.
پاراگراف 43 اگر اعمال الزاما ویژه )خاص( پاراگراف های 21 53 برای اطلاعا مقایسه ای که با دوره های سالانه - -شروع شده قبل از اول ژانویه مرتبط است، ریر عملی باشد، یک واحد تجاری می بایسات ایان حقیقات را شاکار کناد. برخی اوقا ممکن است اعمال زمون کفایت بدهی ) پاراگراف های 23 29 ( به چنین اطلاعا مقایسه ای، ریر عملای - باشد، اما بسیار ریر محتمل )بعید( به نظر می رسد کاه باه کاارگیری الزاماا دیگار پااراگراف هاای 21 53 باه چناین - اطلاعا مقایسه ای ریر عملی باشد. IAS 8 عبار "ریر عملی" را توضیح میدهد.
پاراگراف 44 در استفاده از پاراگراف ) - iii () c 59 ، یک واحد تجااری نیاازی باه افشاای اطلاعاا دربااره ی دعااوی ) توسعه که پیشتر از 3 سال قبل از پایان اولین سال مالی که در ن واحد تجاری این استاندارد را بکار گرفته است، نادارد . علاوه بر این، اگر تهیه اطلاعا درباره دعاوی توسعه رخ داده قبل از راز اولین دوره ای که برای ن واحد تجاری تماام اطلاعا مقایسه ای را که با این IFRS م ابقت می کند را ارایه کرده، ریر عملی باشد، واحد تجاری باید ایان حقیقات را شکار کند.
صفحه 1 2 3 4